Wystąpienie Witolda Waszczykowskiego, byłego szefa polskiej dyplomacji, w reakcji na exposé Radosława Sikorskiego w Sejmie jest przykładem politycznej retoryki, która zamiast merytorycznej krytyki oferuje jedynie manipulacje i przesadne uogólnienia.
Waszczykowski, komentując dla portalu wPolityce.pl, zarzuca Sikorskiemu, że „postawił Polskę w obozie przeciwko Stanom Zjednoczonym”, „wygłosił peany na cześć Niemiec” i „roztoczył idylliczny obraz Unii Europejskiej”. Te słowa, choć brzmią dramatycznie, są pozbawione konkretów i świadczą bardziej o politycznych animozjach niż o rzeczywistej analizie polityki zagranicznej rządu Donalda Tuska.
Po pierwsze, oskarżenie Sikorskiego o postawienie Polski „w obozie przeciwko Stanom Zjednoczonym” jest rażącym przekłamaniem. Waszczykowski nie przedstawia żadnych dowodów na poparcie tej tezy, a jego wypowiedź wydaje się być wyłącznie próbą wywołania sensacji. W rzeczywistości Polska pod rządami Tuska kontynuuje ścisłą współpracę z USA, szczególnie w kontekście NATO i wsparcia dla Ukrainy. Sikorski, w swoim exposé, podkreślał znaczenie sojuszy międzynarodowych, co jest zgodne z polską racją stanu. Twierdzenie Waszczykowskiego jest więc nie tylko bezpodstawne, ale też niebezpieczne, bo podważa zaufanie do kluczowego partnera Polski bez żadnych faktów.
Kolejnym zarzutem jest rzekome wychwalanie Niemiec i Unii Europejskiej. Waszczykowski ironizuje, że według Sikorskiego „w Europie nie toczy się żadna gra interesów” i że Niemcy oraz Komisja Europejska „głowią się, jak nam nieba uchylić”. Taka interpretacja słów Sikorskiego jest karykaturalna i celowo wypacza jego przekaz. Minister spraw zagranicznych w swoim wystąpieniu mówił o konieczności współpracy w ramach UE, co jest pragmatycznym podejściem w obliczu wyzwań, takich jak polityka klimatyczna czy migracyjna. Waszczykowski, zamiast odnieść się do tych kwestii merytorycznie, woli stosować sarkazm, który ma na celu zdyskredytowanie rządu Tuska. To typowa strategia PiS – zamiast rzeczowej debaty, mamy do czynienia z populistycznymi hasłami, które mają grać na emocjach wyborców.
Waszczykowski nazywa exposé Sikorskiego „ideologiczną agitką dla młodszych klas licealnych”, twierdząc, że minister „zakpił sobie z Polaków”. To wyjątkowo obraźliwe stwierdzenie, które pokazuje, jak nisko były szef dyplomacji jest w stanie się posunąć, by zaatakować politycznego przeciwnika. Sikorski, choć w swoim przemówieniu nie unikał krytyki opozycji, skupił się na przedstawieniu wizji polskiej polityki zagranicznej na 2025 rok. Owszem, można zarzucić mu, że niektóre fragmenty były zbyt ogólne, ale mówienie o „agitce” to gruba przesada, która deprecjonuje powagę sejmowej debaty. Waszczykowski sam ucieka się do taniej retoryki, co podważa jego wiarygodność jako krytyka.
Co więcej, Waszczykowski pomija fakt, że jego własne rządy w polityce zagranicznej nie były wolne od kontrowersji. To za jego kadencji Polska znalazła się w ostrym konflikcie z instytucjami UE, co osłabiło naszą pozycję na arenie międzynarodowej. Oskarżanie Sikorskiego o zbytnią uległość wobec Niemiec i UE brzmi szczególnie ironicznie w ustach polityka, którego partia przez lata prowadziła politykę izolacjonistyczną, narażając Polskę na marginalizację. Waszczykowski zdaje się zapominać, że skuteczna dyplomacja wymaga współpracy, a nie ciągłego antagonizowania partnerów.
Wypowiedź Waszczykowskiego to klasyczny przykład politycznej hipokryzji i braku merytoryki. Zamiast konstruktywnej krytyki, oferuje on jedynie złośliwości i manipulacje, które mają na celu zdyskredytowanie rządu Tuska i Sikorskiego. Jego słowa nie tylko nie wnoszą nic wartościowego do debaty o polskiej polityce zagranicznej, ale też pokazują, jak daleko PiS jest w stanie się posunąć, by utrzymać narrację konfliktu. Polacy zasługują na poważną dyskusję o przyszłości, a nie na kolejne popisowe ataki, które bardziej szkodzą, niż pomagają.