Posłowie Zjednoczonej Prawicy próbowali prawem kaduka przeforsować ustawę, która słusznie ochrzczona została nazwą „Koryto Plus”. Mało pochlebną, ale nadzwyczaj trafnie pokazującą intencje jej twórców.
| Chcesz czytać więcej wewnętrznych informacji ze świata polityki i mediów? Prosimy o obserwowanie naszego profilu na Facebooku oraz na Twitterze. Proszę o lajkowanie i podawanie dalej naszych wpisów - w ten sposób możemy zrobić dla Ciebie więcej. |
W skrócie zakładała ona, że powołani przez PiS szefów i członków rad nadzorczych państwowych spółek nie będzie można odwołać przez pięć kolejnych lat. Nad czym miałaby czuwać specjalna Rada ds. bezpieczeństwa strategicznego, również złożona z polityków Zjednoczonej Prawicy.
Dziś już wiemy, że nic z tego projektu nie wyszło, PiS go bowiem odpuścił. Jednak nie dlatego, że ktoś w partyjnych gremiach dostrzegł jego niewłaściwość. Co to, to nie. Odpuszczono… bo o frukta pobiły się rozmaite partyjne frakcje.
– Konflikty wewnętrzne i różne grupy interesów stały się tak silne, że ustalenie nowego układu sił w spółkach byłoby jak otwarcie puszki Pandory – wywleczeniem wszystkich konfliktów, animozji i napięć. Zaraz do prezesa pobiegliby zwolennicy Jacka Sasina, pytając, dlaczego jakieś stanowiska dostają ludzie Mateusza Morawieckiego, albo na odwrót. Swojej doli zażądałaby Solidarna Polska, a także wszystkie kolejne frakcje, grupy, partie, partyjki i kanapy, z których składa się dziś patchworkowy obóz Jarosława Kaczyńskiego – zauważa „Rzeczpospolita”.
Z całej tej awantury płynie tylko jeden, pozytywny wniosek. Już nawet w PiS nie wierzą, że mogliby wygrać wybory w przyszłym roku. Dlatego szukają sobie ciepłych posad.
Źródło: Rzeczpospolita